Vatan toprağının kara bağrında Türk-İslâm değerler sisteminin çelikten iradesine sahip, civanmertlik ve fedakârlık ruhunu hücrelerine; iman, ahlâk, şeref, onur, haysiyet, ar, namus, vicdan, vatan, millet ve devlet kodlarıyla işleyen tüm şehitlerimizle beraber, unutulmaması adına Ülkücü Şehitlerimizi de minnet, şükran ve rahmetle anıyorum. Rabbim İnşallah mekânlarını Cennet eylesin. Adı, sanı, arkası, önü, yanı ve yöresi ne olursa olsun; şehadet şerbetini içme mega şerefine nail olan bu canını cananına tercih eden değerler abidelerine geçmişte dil uzatma adiliğini, hadsizliğini, şerefsizliğini, ihanetini, kinini gösterme cüretini ortaya koyanların, bugün vatana ve büyük Türk-İslâm Milletine ihanet eder duruma geldiklerini ve bundan dolayı yargı önünde olduklarını görmek; tüm şehitlerimizle beraber Ülkücü Şehitlerimizin de ne büyük civanmertler olduklarını açıkça ortaya koyuyor. Bu dünyada ve öbür dünyada kişi mutlaka kendi sevdikleriyle, eylem ve söylemleriyle beraber olacaktır. Rabbim bizleri onlarla beraber kılar İnşallah. Şüphesiz ki Yüce Allah 15 Temmuzda vatana ihanet batağına saplanan küresel ve global ölçekte hainleri de kendilerine bu statüye bağlı rolleri biçen ve onları kuklacılık oynatanlarla beraber kılacaktır. Şehitlerimiz, terk etmedikleri, ödün vermedikleri, gergef gergef ruhlarının derinliklerine işledikleri iman, şeref ve namuslarıyla beraber Allah’ın kulu olarak başka kullukları reddetmekle Rableriyle beraberler. Hatta bu fani dünyada da aynı şekilde onları unutmayan sevenleriyle beraberdirler. Ancak onlarla beraber olma erdemini gösteremeyenlerin, kimlerle beraber olduklarına iyi bakmak gerekiyor. Esasında bu durum onlar tarafından ödenen bir bedel olmaktadır. Meselâ HDP’ li vekillerin yurtdışında din, iman, vatan ve millet ve ahlâk düşmanı  terör örgütü ve mensuplarıyla beraber gövde gösterisi yapmaları da söz konusu bedele işaret ediyor. Bu  davranışların bu dünyada ve öbür dünyada verilmesi gerekecek hesapları vardır ve olacaktır. Geçmişte kahraman şehitlerimizle beraberken etlenen, butlanan ve tiritlenenlerinyeni yol arkadaşları bulmuş olmaları da benzer bir durumdur. Onlarda bu dünyada kiminle beraberlerse, İnşallah öbür dünyada da onlarla beraber olacaklardır. Her ne kadar bunlara yeni yol arkadaşları denilse de, bu yenilik sadece bir araya gelenlerin farklılıklarını temsil ediyor. Yoksa metodolojik olarak kullanılan yeni bir strateji ve yöntem değildir. Dolayısıyla kullanılan yöntem ve strateji eskilerin aynısıdır. O halde geleceğin sentetik ve naylon gerçeklikler çerçevesinde daha istendik ve beklendik olma iddiaları kokulu sabunlardan köpürtülmüş baloncuklara benziyor. Küçük bir üflemeyle yok olup gideceklerdir. Gök kubbede baki kalacak hoş sedalar bellidir. Serden, canandan, candan geçti civanmert şehitlerimizin önünde göğüslerini siper ettikleri saldırıları gerçekleştiren küresel odaklar ve onların yerli işbirlikçileri hatırlayarak tanımak için kâhin olmaya gerek yoktur. Çünkü ortalama bir zihinsel hafıza ve tarihsel şuura sahip olan her vatansever bu tarihsel okumayı yapabilir. Bu okumayı yapamayanların ve daha doğrusu bunu yapabilecek kadar tedarikli olmayan ve hatta arka plânları çokta sağlam olmayanların çatlayan vefa damarlarından fışkıran ayrık otları arasından yurda ve dünyaya sulh getirecek konseyleşmeler yoluyla 15 Temmuzlar yaşandığı gibi daha başkaları da sıraya konulmuş olabilir. Aziz dostlar Allah aşkına düşünelim. Geçmişte şehitlerimizin karşı durup göğüslerini siper ettikleri büyük Türk - İslâm Milletine ve onun vatanına kast eden odaklarla en azından mesafeli durmayarak kim kimi neden ve nasıl kurtarabilir?!.. Böyle bir iddianın temeli sağlam olabilir mi? Halklara özgürlük şarkıları söyleyenlerin, “Allah… Allah… Üstadın torunları dağlarda…” diyerek Saidi Nursi ile teröristler arasında bağ kurmaya çalışan paralel ya da onun paralellerinin artık söyleyecek ne bir sözleri ve nede vatan ve millet temelli özleri kalmıştır. GÜN OLUR HARMAN OLUR!.. Gün olur harman olur daneler kalır saman gider Zaman ateştir pişirir gidenleri midelere yem eder Çaba gayret boştur artık elde kalır elem ve keder Eyvah! Desen de baksana giderek ölen senmişsin   Ayıralım dedik sapla samanı birbirine karışmasın Ateş yakarsa su söndürsün biri ötekine alışmasın Yer yerinden oynasın ama kem hedefe ulaşmasın Ne başın kalmış nede gözün sararıp da solmuşsun   Ne ahın kalır nede vahın bakmak yetmez göresin Aydınlatmak için gece yanıp gündüzleri sönesin Güçten bahsedip ne diye dava bütününü bölersin Sanki pişman gibisin de saçını başını yolmuşsun   Dava bütününü terk edip güya yeni dava güdenler Harmanı suya verip zahrayı tipiye teslim edenler Ortalığı doldursa da sonuçsuz kör topal nedenler Varlık sebebin tarumar ham hayallerle dolmuşsun