Öyle bir ülke olduk ki, akıl alır gibi değil.
Gün geçmiyor ki;
Ölüm ve Acı olmasın.
Gün geçmiyor ki;
Her sabah yeni ölümlere, yeni acılara uyanmayalım.
Geçmişte de anarşi ve terör vardı, ölümler vardı.
Ama;
Böylesini hiç görmemiştik, yaşamamıştık.
Hafızalarımızı yoklayalım lütfen.
Eskiden tv.lerde üzüntüyle seyrettiğimiz, başka ülkelerde ki bombalı araçlar ve canlı bombalarla kitlesel ölüm olaylarını şimdi kendi ülkemizde yaşar olduk.
Bir istatistik verirsem olayın ne hal aldığını daha rahat anlatmış olurum.
Haziran 2015 – Aralık 2016 tarihleri arasında.
Yani son 19 ayda tam 24 adet bombalı araç veya canlı bomba saldırısı olmuş Türkiye'de.
Ölü ve yaralı sayısını yazmak bile istemiyorum.
Şu hususu özellikle belirtmek isterim.
Her ne olursa olsun.
Devletimizin, Milletimizin, Asker ve Polisimizin yanındayız destekçisiyiz.
Bunda asla ve kat’a bir tereddüt yoktur.
Vatanımızı, Bayağımızı, Devletimizi seviyoruz.
Ancak;
Her türlü siyasi kaygıdan uzak bir düşünce sistematiğiyle.
Sormamız sorgulamamız gereken konular olduğunu da kabul etmemiz gerekiyor..
’Ne oldu da her yanında bombalar patlayan, 3. sınıf bir Ortadoğu ülkesi görüntüsü vermeye başladık.?’ diye sormak her vatandaşın ortak sorumluluğudur.
Bu durumu sadece;
‘Dış Güçler’le.
’Bizim gelişmemizi istemeyenlerin oyunu’yla.
Yada;
’Ne zaman olumlu bir adım atsak piyonlar devreye giriyor’ gibi söylemlerle açıklamak artık yeterli gelmiyor.
Benim bu sorulara vereceğim cevap birkaç cümlelik kısa bir cevap olacaktır.
Suriye düşerse Türkiye düşer.
Suriye'nin toprak bütünlüğü Türkiye'nin çıkarınadır.
Suriye'de ki bir istikrarsızlık veya savaşın Türkiye'yi etkilememesi düşünülemez.
Ülke içeride ve dışarıda bu haldeyken, bizler toplumu oluşturan bireyler olarak çokta farklı değiliz.
Ayrışarak.
Kutuplaşarak.
Bencilleşerek.
Saygısızlaşarak.
Sevgisizleşerek.
Kin, öfke ve nefretle.
Ortak değerlerimizi yok ederek.
Boğazımıza kadar siyasete batarak.
Siyasetçinin kaderini, ülkenin de kaderi haline getirerek.
Kişilerin siyasal geleceğini, ülkenin geleceğinin önüne koyarak.
Ülke gerçeklerinden uzaklaşıp, hayal aleminde yaşayarak.
Hep birlikte.
El birliğiyle.
Hülasa;
Toplum olarak bizlerde bu hal, tavır ve davranışlarımızla yazık ettik bu ülkeye vesselâm...
Son söz;
Biz geldik gidiyoruz.
Allah çocuklarımızın yardımcısı olsun...