Türkiye’de.
Gündem o kadar yoğun.
Ve;
Bir o kadar da hızlı değişiyor ki.
Yetişemiyoruz.
Biri bitmeden, diğeri başlıyor.
Tv.ler.
Siyasiler.
Gazeteciler.
Yorumcular.
Herkes bir yerlerden çekiştiriyor.
Atıyor ortaya bir konu, çık çıkabilirsen işin içinden.
Mevcut durumu, olayı daha tam anlayamadan.
Ne düşüneceğimize karar veremeden.
Kim haklı, kim haksız bilmeden, bilemeden.
Başka bir konu gündeme düşüyor.
Onun peşinden koşuyoruz.
Sonra yenisi, bir başkası, diğeri geliyor.
Bitmiyor.
Seri yumruklar yiyen boksör gibiyiz.
Grogi haldeyiz.
Sendeliyoruz ama yıkılmıyoruz.
Şimdilik direniyoruz...
Farkındaysanız herkes barut gibi.
Dokunsan patlayacak bir ruh hali içerisinde.
Antidepresan ilaç tüketimi rekor seviyelerde.
Vallahi;
Bunaldık, bunalıma girdik.
Psikolojisi bozuk bir toplum haline geldik maalesef.
Kısır bir döngünün içerisindeyiz.
Hepimiz yorulduk, yorgun düştük.
Gündeme teslim olmuş vaziyette olayları seyrediyoruz.
Anlamaya çalışıyoruz.
Yani;
Halk olarak debelenip duruyoruz...
Ben iddia ediyorum.
Dünyada hiç bir ülkenin gündemi bizim ki kadar yoğun değildir.
Ve;
Dünya'da hiç bir millet, bizim kadar gündem yorgunu değildir...
Son söz;
Huzur istiyoruz...