204 numaralı İsmail Hakkı Balkaya ile orta birinci sınıftan, lise son sınıfa kadar aynı sınıflarda okuduk. Orta birinci sınıfta iken, boş derslerde aniden sınıftan çıkıp giderdi. Bir müddet sonra da matematik öğretmeni Yusuf Güzeltepe gelirdi. Duvar tarafında en önde oturan N.U. da aynı şeyi yapardı. Bu sefer de Serap Hanım gelirdi. İsimleri verilmiş, öğrenciler güzelce dayak yerdi. İsmail'in slogan sözleri de vardı. Sınıfa hitaben; -Yatın bakalım. Kavun karpuz da yata yata büyümüş. -Eylen baba eylen.. Üniversitede lisedeki gibi sıraların olmadığı, koltuk veya daha modern sandalye olduğu söylentisine; -Beni üniversiteye alsınlar, kendi koltuğumu kendim götürürüm.. İhsan Toraman'ın Çermik Şenliklerindeki açılış konuşmasını, iki elini orkestra şefi gibi kullanıp taklit ederek; -...Değerli Hasankaleliler, Çermik Şenliklerinin ..... 253 numaralı Mürsel Toraman, kafasını eğip elini uzatarak; -Yav İsmail.. dese de hoşuna gittiği belli oluyordu. Çok kere de Kenan Akgül'le karşılıklı, hocaların taklidini yaparlardı. 209 numaralı, Yalçın Kılıç'a takılarak (1); -Yalçın, yani siz gidip mezarlıkta gındırlanirmışsız.. Yalçın'ın babasını taklid ederek; -Hacım, Yalçın nerede? (Elini kulağına götürüp sağır taklidi yaparak) -Ney, tarçın mı? Tarçın kalmadı.. -Hacım, Yalçın Yalçın!   Orta ikinci sınıfta fizik dersine MTA'dan bir mühendis geliyordu. İsmail orta hizanın sondan 3. sırasında oturuyordu. Derste aniden İsmail hocayla tartıştı. Hoca İsmail'i dövecekken, İsmail yerinden kalkıp tahtaya doğru gidip tekrar geri dönerek öteki kulvara girdi. Hoca da peşinde. İsmail aniden sıraların arasından virajı aldı ama hoca virajı alamayıp dizini sakatladı. Hoca bir yandan dizini tutup diğer yandan koşuya devam ederken İsmail sınıftan dışarı kaçtı. Lise birinci sınıfta, fiziksel bilimlere giriş dersinde Özkan Sağ, İsmail'i tahtaya kaldırarak beraberce problem çözmek için 2πr yazmasını söyledi. İsmail de 2 pire yazdı. Özkan bey sinirlenip yüzünü de ekşiterek el işaretiyle tahtadan kovdu. Recep Yazıcı'nın eczanesinin yanında, makas, jilet bıçak türü şeyler satan bir seyyar satıcı olurdu . Zayıf ve orta yaşlarda olan adam, etrafını saran kalabalığa şöyle konuşurdu; -Alman Solingen firmasının sizler için özel olarak imal ettiği...İsmail adamın yanında ileri geri konuşunca adam paniklemeye başladı. En sonunda da şöyle dedi; -Yiğenim hele sen uzaklaş..   NİHAT SERTOĞLU Orta 2 ve 3. sınıfta beraber okuduk. Yürüdüğünde sol tarafına abandığından, omuzları aynı hizada görünmezdi. Orta 3. sınıfta iken bazı günler öğlen arası, Mürsel Toraman'la kışla yolunda kavgaları olurdu. Orta 3. sınıfta ingilizce dersinde Aykut Cimilli, Nihat Sertoğlu'nu sözlüye kaldırdı. İngilizce kitapları küçük ebatta olup üzerinde ''A direct method english course'' yazıyordu. Herkeste de Ziya Sak veya Necmettin Arıkan'ın yardımcı kitabı vardı. Nihat hemen,  İsmail'i kopye vermesi için çağırırdı. İsmail nazlanarak gizlice gelip en ön sıraya otururdu. Nef'i İlkokulu öğretmeni Aykut bey; Mr Brown, Mrs Brown, Mary ve Jack'ın diyaloglarının geçtiği parçayı okuyup tercüme etmesini söyledi. Nihat da parçayı genellikle yazıldığı gibi okurdu. Aykut bey hem sınıfta dolaşıyor hem de Nihat'ın hatalarını düzeltiyordu. Aykut bey dedi ki; -Şimdi, okuduğun parçayı tercüme et. İsmail de tercüme kitabından okuyormuş gibi yaparak; -Guşganiya (tencere) doldurduğumuz kartollari sobada ğaşlayıp (pişirip) ....... Aykut bey bağırdı; -Olan serseri neler konuşuyorsun! Otur yerine...   FERİT TOY Orta 3. sınıfta yurttaşlık dersine gelen Aykut Cimilli, Ferit'i tahtaya kaldırıp Yüksek Seçim Kurulu yazmasını söyledi. Ferit de bir kelimenin iki harfini değiştirerek, tahtanın sol tarafına büyük harflerle yazdı. Ferit'in bilerek veya bilmeyerek yaptığı bu hata Aykut beyin dikkatini çekti. Tahtanın önünde başladı Ferit'i dövmeye. Mola esnasında, Ferit saf bir ifadeyle şöyle dedi; -Hocamsın elbette döversin.. Ama hatamı bileyim. Aykut bey döverken, Ferit yine aynı nakaratları söylüyordu.   AHMET ALTUĞ Orta 3. sınıfta; 208 numaralı Ahmet Altuğ, 133 numaralı Abdurrahim Kaşıkçı ile duvar dibi sondan 2. sırada yan yana otururlardı. Evleri Çermiktepe Mahallesinde olanlar beraber okula gidip gelirlerdi. Bunlar; 14 Hasan Bozkaya, 201 Avni Bozkaya, 338 Meliha Aksakallı, Yaşar Bozkaya, Fatih Aksakallı, 201 Yaşar Bozkaya, Ahmet Altuğ ve Abdurrahim Kaşıkçı.  Lise 2. sınıfta iken (1974), belediye başkanı olan İhsan Toraman UNIMOG marka iki minibüsü öğrenci taşınması için tahsis etmişti. Ücreti, 25 veya 50 kuruştu. Biletçi arka kapının önündeki koltukta oturuyordu. Minibüsler, özellikle Çermiktepe'den gelen öğrencilerin çok hoşuna gitmişti.   Karne günlerinde, Ahmet de şu türküyü söylerdi; -Ben babamın evinde balam gezeridim kibari// Yaş oduna yanmıyor balam, yaş oduna yanmıyor.. Ahmet bu türküyü hece hece söylerdi ve kulağa daha hoş gelirdi. Lise birinci sınfta batı blok kuzeye bakan laboratuvarda fizik dersinde; Özkan Bey en arkada cam kenarı masada oturan Ahmet'i çağırıp en ön masadaki yangın tüpünü tutmasını söyledi. Özkan bey, sınıfta dolaşarak ders anlatıyordu. Ahmet aniden yangın tüpünün vanasını açıp kapayınca sınıfı karbondioksit kapladı. Özkan Bey koşarak Ahmet'in yanına geldi. Biz dövecek zannettik ama dövmedi.   DİPNOTLAR 1-Yalçın Kılıç'ın babasının dükkânı, şimdiki Aziz Kara'nın olduğu kapısı kuzey-doğuya bakan dükkândı. Kapının üstündeki cam bölmede, büyük harflerle GÜVEN BAKKALİYESİ yazılıydı. Yazı italik harflerle yazılmıştı ve gölgeliydi. Her harfin üstünde sola doğru süs vardı. Dükkân gayet modern bir şekilde dizayn edilmişti. Doğuya bakan tezgahta Wartburg marka terazi, cam kavanozlarda  akide ve şekerlemeler sol tarafta ise zeminde kutular içerisinde bisküviler vardı. Dükkânın kuzey ve doğu tarafı camekân ile kaplıydı. Yalçın babasına babacı  biz de Hacı Kılıç derdik. Babası küçük müşterilere gada diye hitap ederdi. Yalçın'ın amcası top sakallıydı. Aşrı mütedeyyin olan bu ailenin kirâlık olan evinde de öğretmenimiz Yıldız Karababa otururdu.