ŞİİR BUKETİ 15 YA BENİM GÖNÜL AYNAM Masmavi gök kubbeye, bir beyaz çizgi çizdin En nadide gülleri, sarı saçına dizdin.. Ölürken kıskanç güller, saçının ışığında, Sen gönlümü bıraktın, ak aynaları süzdün! ..                                      Ahmet Tevfik OZAN   SARI SARI Soyunuyorum bir bir, eski esvaplarımdan; Ayrıldım tane tane, biçilen saplarımdan... Hüzün ekerek geldim, dağlara bayırlara, Dönüp, bakamıyorum; ardım sıra yıllara. Kaç vadide bıraktım, kim bilir kaç virane? Zifiri karanlıktan çıkarken yeni güne. Eğer görmüş olsaydın, bir kez ölü denizi; Bakınca gözlerime, görürdün, kaç göz izi... Sarsılıyor kubbemiz, dökülürken camları; Bakışım mahşer yeri, uğrama akşamları. Aşka da, sevdaya da, kim demiş, büyük yalan? Aziz çeşmelerimden, su içerken kaç ceylan... Nasıl yola çıkardım, bunca ağır yükümle? Asla yargılamadan, astın tek bir hükümle! Karanlığa battı ay, seçilmiyor besbelli; Güneşler eğiririm, görmedin, sarı telli... Artık gözü yaşarmaz, seherlerde yeşilin; Bahara yürüyor bak, telli duvaklı gelin... Zaman üstü sarhoşluk, kısır gelirken akla; Kovalıyorum şimdi, zamanı bir kısrakla... Buruk bir veda ile, el sallarken geçmişe; Soyunuk çıkıyorum, bundan böyle güneşe. At geçmişi sulara, sevindir balıkları; Göz göze bakışırken, güneşle sarı sarı... Sar beni sıkı sıkı, sırılsıklam sevdayla; Çıkarken yolculuğa, eşkin, körpe bir tayla...                                         Hayrettin YAZICI   Bİ-ÇARE AŞK Seni düşünüyorum gecenin sessizliğinde Bir ateş yanıyor ruhumun derinliklerinde Hayallerinle besleniyor bu ateş Ben ölsem de hiç sönmeyecek bu ateş Bir an kaybolsan hayalimden Olur bu dünya bana cehennem Ne zaman biter bu aşk bilmem Sensiz olamam bir an bile ben Hani hasret kalır ya toprak suya Hasretim sana toprak misali Ne Mecnun’lar gördü bu dünya Leyla olmazsa zindan misali                       Cemil MERİÇ   YOLCULUK Susamış ruhumla mesafelere, Hiçbir şey bağlamaz beni bu yere Ne hatıraların yalvaran sesi, Ne ağaçların kuytu gölgesi Rüya besteleyen eski bahçeler, Ne lambam ki soluk bir ışık serper Istırabı taşan gecelerime. Esen rüzgârlarla yanan derime Serin şifasını döker her gece Çağıran bir eldir sanki gizlice Ruhumu meçhulün ufuklarına. Şimdi kadehimde başka şarap var, Başka bir neşide söylüyor bana Hülyamın ufkunu döğen dalgalar, Ve ümitlerimin sırrını gizler Güneşli ufuklar, engin denizler.           Ahmet Hamdi TANPINAR   ŞAİR DEDİLER VEYA MÜTEŞAİR Biz nazımdır diye yazdık bu şiirdir dediler Arkamızdan ne hazindir müteşâir dediler Öyle mahcupluğumuzdan çoğu kez susmuşken Yılda bir kerre konuştuk buna teşhir dediler Gönlümüzden süzerek ördüğümüz sözler için Kimi bilgiççe susarken azı mahir dediler Biz mürekkep yaparak gözyaşı döktük kâğıda Bu sakat bir kafadır olmalı tamir dediler Aczimizden sayılırken mütevâziliğimiz Başkayız biz deyiverdik ne ekâbir dediler Sen misin aşka mukaddes diyen ey gamlı gönül Gönlü müflisleri devrin, sana kâfir dediler Bizde dil buldu, gönül buldu da hasret acısı Halka düşman yazıyor hep kendine dair dediler Üzülürsün niye bilmem ki gönül bunlar için Dön de bak aynı zevat kimlere şair dediler.                                            İsmail Adil ŞAHİN   DÜN BUGÜN YARIN KÖPRÜSÜ ‘‘Bir gece, bir yerde yıldız kayarsa.. Soğursa bir kurşun, ciğerlerimde! ...’’ O serin dağların çocuğuydum ben Karların, yarların, gür ormanların! ... Gönül, bir güvercin yüceden yüce Sevinci, dünlerin ve yarınların! ... Aha, şuralarda kanar yaramız! .. Öyle sıcak, öyle derin, öyle kan! Kandan kanatlanıp, arşa uçarız.. Öyle ırak, öyle serin, öyle can! ... Dursa, namlularda çırpınan yürek Kurşunlar aksamasa ciğere sessiz.. Bir şeyler olacak, güneşler kadar Aydınlık, şefkatli, sıcak, lekesiz! ... O serin dağların çocuğuydum ben Karların, yarların, gür ormanların! ... Gönül bir güvercin, yüceden yüce Sevinci, dünlerin ve yarınların! ...                      Ahmet Tevfik OZAN